اگر کسی بخواد از گیر و دار استفاده از پکیجای wyswyg مثل ورد یا حتی اپنآفیس فرار کنه، راه حلهای زیادی وجود داره. مهمترین این راه حلها زبونهای نشانهگذاری متن مختلف مثل HTML یا latex هستند. اما اکثر متنهایی که روزمره باهاشون سر و کار داریم از بخش کمی از قابلیتهای این زبونها استفاده میکنند. به علاوه HTML برای وب توسعه داده شده و latex برای متنهای چاپی. آیا زبون نشونه گذاریای هست که هم ساده باشه و هم بشه همه جا بردش؟
خوب جواب این سوال روشهای نشونه گذاری سادهتره. شاید مهمترین این زبونهای سادهتر Markdown باشه. متنی که با Markdown تایپ میشه به خوبی توسط انسان قابل خوندنه. مثله این متن رو در نظر بگیرید:
تهیه تهچین
==========
به نظرم *تهچین* از خوشمزهترین غذاهاست. برای پختن تهچین به این مواد نیاز هست:
– برنج
– سینه مرغ
– ماست
– زعفران
یکی بود میگفت:
> برای پختن تهچین باید صبر داشت.
خوب این متن ساده یه متن Markdown بود که کامپایل میشه به:
تهیه تهچین
به نظرم تهچین از خوشمزهترین غذاهاست. برای پختن تهچین به این مواد نیاز هست:
- برنج
- سینه مرغ
- ماست
- زعفران
یکی بود میگفت:
برای پختن تهچین باید صبر داشت.
به همین سادگی. خیلی از سایتها مثل github و stack overflow برای نوشتههاشن ورودی Markdown قبول میکنند.
شاید بهترین ابزار برای کامپایل یه متن Markdown کامپایلر Pandoc باشه. با استفاده از Pandoc میشه راحت متن رو از/به HTML، Latex و بسیاری فرمتهای دیگه تبدیل کرد. به علاوه Pandoc یه سری چیزا مثل اضافه کردن عکس و جدول به متن رو به Markdown اضافه میکنه بدون اینکه سادگی و خوانایی قضیه به هم بخوره.
ادیتورای زیادی هستند که Markdown رو پشتیبانی میکنند. البته خوب واقعا Markdown نیازی به پشتیبانی زیادی نداره و کافیه یه مقدار بخشای مختلفش تو ادیتور به صورت رنگی نمایش داده بشه. به هر حال از vim و gedit گرفته تا Sublimetext همه افزونههایی برای کار با Markdown دارن. اما یه ادیتور اختصاصی هم به اسم Uber Writer هست که خیلی خوشدست و زیباست.
با استفاده از Pandoc و Markdown خیلی کارا میشه کرد که تو بخش بعد دو تا از تجربههای خودم رو میزارم.